Το απόλυτο -σχεδόν "φυσικό"- δικαίωμα μιας κυρίαρχης ελίτ στο συνολικά παραγόμενο προϊόν της εργασίας του ανθρώπινου δυναμικού παγκοσμίως, δημιούργησε συνθήκες σύγχρονης "ανθρωποφαγίας", στα πλαίσια μιας άνευ όρων επιβεβλημένης καπιταλιστικής κοινωνικοοικονομικής συγκρότησης. Στο όνομα του κέρδους κάποιων "λίγων", η μεγάλη μάζα των ανθρώπων σε όλη τη γη προλεταριοποιήθηκε και μετατράπηκε σε φτηνό εμπόρευμα στις αγορές εργασίας των ιδιαίτερων πατρίδων ή εξαθλιώθηκε τελείως, μεταναστεύοντας σε άλλες χώρες. Χαρακτηριστικά της νέας πραγματικότητας η συνεπής αναλγησία απέναντι σε όλες αδιακρίτως τις ομάδες των ανθρώπων και η διαστροφή της λαϊκής απαίτησης για ακριβοδίκαιη κατανομή του παγκόσμιου πλούτου -στην ουσία, ισοκατανέμεται αποκλειστικά και μόνο μέρος του πλούτου που αναλογεί και προορίζεται εξαρχής για τους πολλούς και όχι ο συνολικός πλούτος που τους ανήκει δικαιωματικά. Επισημαίνεται, επιπλέον, η ύπαρξη μιας σειράς δημόσιων και κοινωνικών αγαθών, στα οποία επίσης δεν έχουν δικαίωμα ισότιμης πρόσβασης όλοι οι άνθρωποι. Πρόκειται για αγαθά που, όπως λέει ο Γιώργος Τσιάκαλος, όσο λιγότερο τα κάνει χρήση κανείς τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να διολισθήσει σε συνθήκες φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού γενικότερα. Ένα τέτοιο αγαθό είναι η εκπαίδευση, που αποτελεί τον κεντρικό προβληματισμό, που διατρέχει τις σελίδες του βιβλίου. Ειδικότερα, μελετώνται οι συνθήκες εκπαίδευσης των παιδιών που μετανάστευσαν στην Ελλάδα από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ κατά τη δεκαετία του '90. Παρουσιάζεται η πλήρης σχολική τους πορεία σε επίπεδο πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας, όπως αναδεικνύεται από την καταγραφή των επιδόσεων του συνόλου του πληθυσμού τους σε όλα τα σχολεία της Θεσσαλονίκης. Απώτερο στόχο αποτελεί η αποκάλυψη της αληθινής εκπαιδευτικής τους κατάστασης και η διερεύνηση σειράς ζητημάτων παιδαγωγικής φύσης, που διαστρεβλώνονται εσκεμμένα ή ακούσια κι ενισχύουν, αναπαράγοντας, το μύθο της κυρίαρχης ρητορικής περί ισότητας ευκαιριών στην εκπαίδευση και την κοινωνία γενικότερα.