Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται η προσέγγιση όλων των βασικών ερωτημάτων που θέτει η μεταφραστική διαδικασία, μέσα από το φαινόμενο της αναμετάφρασης, φαινόμενο που συνοδεύει τη μετάφραση από τη γέννηση της και το οποίο απασχολεί τους θεωρητικούς της μετάφρασης τα τελευταία μόλις χρόνια. Η θεωρητική προσέγγιση συμπληρώνεται με την παράθεση πολλαπλών μεταφράσεων του ίδιου κειμένου οι οποίες προσφέρονται για αντιπαραβολική σύγκριση υπό διάφορα πρίσματα: φιλοσοφικό, ιστορικό, κοινωνικό, υφολογικό κ.λπ. Μέσω της αναμετάφρασης φωτίζεται η μεταφραστική διαδικασία, στη διαχρονία και στη συγχρονία, αποτυπώνονται οι νόρμες και τα μεταφραστικά ήθη της κάθε εποχής, αναδεικνύονται με τρόπο έκτυπο οι εγγενείς διαφορές του πρωτοτύπου και του μεταφράσματος, ο ρόλος του μεταφραστή αλλά και ο εκδοτικός παράγοντας.

Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε όλους όσοι έρχονται αντιμέτωποι με το φαινόμενο της μετάφρασης: το μεταφραστή -έμπειρο, αλλά και εκπαιδευόμενο-, το φιλόλογο και τον ιστορικό της λογοτεχνίας, και οπωσδήποτε τον υποψιασμένο και φιλοπερίεργο αναγνώστη της μεταφρασμένης λογοτεχνίας, ο οποίος γνωρίζει ότι αυτό που διαβάζει δεν είναι το πρωτότυπο, και επομένως ένα κείμενο παγιωμένο και αειθαλές, αλλά τουναντίον ένα είδωλο εφήμερο και ευάλωτο, του οποίου οι πρωτογενείς ιδιότητες μεταβάλλονται σε ποικίλο βαθμό από τις ιδιότητες του κατόπτρου που το αντανακλά.