Τα μικρά κείμενα που ακολουθούν πρωτοδημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Symbol ως ύλη της τακτικής εβδομαδιαίας στήλης "Τροφές". Ξαναδουλεύτηκαν ασφαλώς γι' αυτή την έκδοση με γνώμονα το ότι οι αναγνώστες ενός βιβλίου έχουν άλλη διάθεση και άλλες ίσως απαιτήσεις από τους "φυλλομετρητές" ενός περιοδικού εντύπου. Το "κουσκούς" ιδίως που σχετιζόταν με τις οδηγίες της διεύθυνσης σύνταξης του περιοδικού, καθώς και τα περισσότερα από τα κλεισίματα του ματιού προς τους φίλους και πελάτες της στήλης απαλείφθηκαν ολοσχερώς.
Ένα πράγμα βέβαια που δε γινόταν να μη διατηρήσω ήταν ο ημερολογιακός χαρακτήρας των κειμένων. Ξεκίνησα να γράφω μια ωραία ανοιξιάτικη μέρα κι αφέθηκα μετά στα χέρια των εποχών που άλλαζαν και που μου πρόσφεραν έτσι το πιο βολικό αλλά και σίγουρα το πιο νόστιμο θεματολόγιο, "Της εποχής είναι τα πιο νόστιμα" ήταν μάλιστα ένας από τους δοκιμαστικούς τίτλους του ανά χείρας πονήματος, που πολύ στεναχωρέθηκα όταν χρειάστηκε να τον παραμερίσω. Με την κουβέντα, την καλή παρέα και το καλό -θέλω να πιστεύω"- φαγητό κύλησε ο χρόνος (με την ημερολογιακή έννοια και πάλι) δίχως σχεδόν να το καταλάβω. Την ίδια όμορφη αίσθηση ότι κυλούν αβίαστα οι μήνες, οι εβδομάδες, οι μέρες, όταν εμπιστεύεται κανείς τα "ευπόριστα αγαθά" της φύσης, τις στοιχειώδεις φροντίδες στο μικρό μαγειρικό εργαστήριο με το οποίο είναι εξοπλισμένο κάθε ανθρώπινο σπίτι και βέβαια τις απλές αλλά και, ω, τόσο ζουμερές κουβέντες γύρω από το καθημερινό ή το πιο επίσημο τραπέζι, ελπίζω και προσδοκώ ότι θ' αποκομίσουν και οι αναγνώστες αυτού του βιβλίου. [...] (από τον πρόλογο του Δημήτρη Ποταμιάνου)