Καρπός πολυετούς έρευνας, το βιβλίο αυτό θέτει το ζήτημα της συναισθηματικής σχέσης του παιδιού με την ανάγνωση, καθώς και της σχέσης του δασκάλου με το μαθητή, και προτείνει μια μέθοδο ώστε να καλλιεργηθεί στο παιδί η αγάπη για το διάβασμα. Το παιδί -πιστεύει ο Μπέτελχαϊμ- θα βρει την ανάγνωση ελκυστική και θα θελήσει να αποκτήσει την ικανότητα να διαβάζει αν του δοθεί εξαρχής καλή λογοτεχνία, αντί για ακατάλληλα αναγνωστικά που συχνά ευθύνονται για τις δυσκολίες που πολλά παιδιά παρουσιάζουν στην εκμάθηση της ανάγνωσης. Παράλληλα -προτείνει ο Μπέτελχαϊμ-, με μια απλή αλλά προσεκτική εφαρμογή της ψυχανάλυσης, ένας δάσκαλος πρόθυμος να κατανοήσει τους λόγους για τους οποίους ένα παιδί δυσκολεύεται ή αρνείται να διαβάσει μπορεί να το βοηθήσει ουσιαστικά να ξεπεράσει τα εμπόδια που συναντά και να μάθει ανάγνωση. Τέλος, επιχειρείται εδώ και μια προσέγγιση της δυσλεξίας, ενός προβλήματος που το εκπαιδευτικό σύστημα αντιμετωπίζει μάλλον με αμηχανία. Η "δυσλεξία" ίσως να είναι μια εμπλοκή στο ασυνείδητο -λέει ο Μπέτελχαϊμ- και πιθανόν να μπορεί να λυθεί ακόμη και μέσα στην τάξη.