Δύσκολο το τόλμημα να γράψεις για τον Κώστα Βάρναλη. Και γίνεται δυσκολότερο όταν θέλεις να αγγίξεις το κεντρικό ζήτημα στη μελέτη του Βαρναλικού έργου. Γιατί γράφει, πότε γράφει; Γιατί κάποια από τα ποιήματά του ενώ τα δημοσίευσε στον καιρό τους, αργότερα δεν τα συμπεριέλαβε στις συλλογές ποιημάτων που εξέδωσε;

Μαζί µε τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα το βιβλίο προσφέρει στον αναγνώστη πάρα πολλά άγνωστα στοιχεία για τη ζωή και το έργο του και 19 αδημοσίευτα ποιήματα του Βάρναλη που δε συμπεριλαμβάνονται σε καμιά άλλη έκδοση. Μαζί µε αυτά: Μία αδημοσίευτη αυτοβιογραφία του. Η συμμετοχή του στο γλωσσικό ζήτημα, η σύγκρουση µε τον Ξενόπουλο, το Δελμούζο και τον Παλαμά, η κατάθεσή του στη δίκη Λουντέμη, οι παρωδίες του και ο ποιητικός "διάλογος" µε τον Καβάφη. Και, τέλος, η περίοδος της εξορίας του. Τα ποιήματα που έγραψε εκεί και οι επιστολές του.

"...Ο Βάρναλης δεν είναι ένας συνηθισμένος ποιητής. Καταρχήν, δεν είναι µόνο ποιητής. Πάνω απ' όλα είναι διανοητής. Η δημοσίευση ποιημάτων δεν ήταν αυτοσκοπός για κείνον. Το πολύπλευρο ταλέντο του και η μεγάλη μόρφωσή του του έδωσαν τη δυνατότητα να έχει πολλά εκφραστικά μέσα πέραν της ποίησης. (...) Έγραφε για να εκφραστεί. Και σε ό,τι αφορά ειδικά την ποίηση, ο Βάρναλης δεν έγραφε µε σκοπό να δημοσιεύσει, όπως και κανένας ποιητής και γενικά καλλιτέχνης δεν καταφεύγει στην τέχνη του µε αυτοσκοπό τη δημοσίευση· αυτή έρχεται μετά..."

(απόσπασμα από το βιβλίο)