Νεοελληνικη ποιηση
Το μεσημέρι, ασύστατοι, με σκοτεινές ακίδεςαλμύρας σύγκορμης αρχίζουν το τραγούδι οι αχινοί:"Αφέντη,...
Το φως αναπλάθεται κάθε φορά μέσα μας.Όσο εμείς ξεμακραίνουμε τόσο Αυτό πλησιάζει.Περνώντας μέσ' απ'...
Το ανθισμένο δέντρο
Θανάσης Ν. ΠαπαθανασόπουλοςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 188 εμφανίσεις
ΠατρίδαΟ τοίχος απο ξερολιθιά δεν είναι μνημείο λαικής Αρχιτεκτονικής μονάχα είναι κι ένας τρόπος να...
Η ιστορία της γραφής αποτυπώνεται στα μέσα κάθε εποχής. Είναι μοιραίο. Έχοντας καταφέρει το διαδίκτυ...
Έπειτα από σειρά φιλολογικών μελετών του Στυλιανού Αλεξίου, της μετάφρασης των σαιξπηρικών "Σονέτων"...
Aπ’ του Θυμού το πυρωμένο αγέρισαρκώσου τώρα, Στίχε, κι έτσι τράβασε όσα η Ποίηση αποφεύγει μέρηστο ...
Περί της δεσποτείας των πόλεων και των ονειρικών
Ρούλα ΑλαβέραΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 192 εμφανίσεις
Σαν το καΐκι που περνά ανάμεσα στα ψηλά κύματα ενώ το πλοίο της γραμμής θαλασσοδέρνεται - κινήθηκα α...
ΧΡΟΝΙΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΉρθε η Κ. κρατώνταςΣ΄ ένα δίσκο γραμμοφώνου το κεφάλι μουΗ βελόνα καρφωμένη στη φλ...