Νεοελληνικη ποιηση

Απώτατο παράσιτο παρελθόν (ενόψει της αυριανής αργίας;) ανάσκελο το ταϊσμένο gholem στην πτυχωμένη λ...

Αλλά ο εργάτης που θάφτηκε ζωντανός στη ζώνη του Περάματος και τα μωρά που έμειναν, κι ο νεαρός σπου...

Σ' έναν κόσμοπου εύκολα αντιγράφεταιμιλώντας στην πρώτη καλημέρα,ας ξεφτίσουμε σιγά-σιγά τον πόνοκοι...

ΑΘΩΟΙ ΔΕΝ ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΟΤΕ Αθώοι δεν ήμασταν ποτέ, όμως ούτε και ένοχοι. Θέλαμε μόνο να χτίσουμε κάτι μι...

Ο Σπύρος Ζαχαράτος με τους "Σταλαγμίτες" μας γνωρίζει μια ποίηση δυναμική, λυρική, εξομολογητική. Εί...

Στη χώρα μου τα σύμπαντα ορθώνονται σαν γερανοί, διάσπαρτα εδώ κι εκεί Δεν κατορθώνεις να τα δεις πο...

Θα ’ρθει ο καιρόςπου με άθικτη ορμή παιδιούθα καλωσορίσεις γυμνό τον εαυτό σουστις πέτρες θα ευωδιάζ...

Τον Γιώργο τον συνάντησα τυχαία...Σε μια πλατεία... σε μια έκθεση βιβλίου... είμαστε ανάμεσα στους ο...

Τώρα που δε διασχίζουμε γραμμές των οριζόντων,των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,τώρα ...

Τ' Όνειρο Ζει στη Σιωπή...και η Σιωπή του αποκτά Ήχο γίνεται Θόρυβος...Θόρυβος που γίνεται Ψίθυρος,Ψ...

Είχα στο μυαλό μου πολύ καιρό να γράψω τις ελεγείες. Η Ελλάδα περνούσε δύσκολες στιγμές, και ήταν σα...

Όσο θα είστε αναγνώστης της long poetry του "Σημείο Μηδέν" και μέσα σε αυτή διαδραστικά ως κοινωνός,...

Τίποτα δεν έχω να δηλώσω περιττό και μάταιο. Δεν έχει "περί" η ουσία. Τα ιμάτιά μου από καιρό δοσμέν...

Όλα τα ταξίδιαπου σου έταξασε πόλεις,σε ποτάμια,σε έρωτες ή θάλασσεςκαι δεν έγιναν,θα διανύσωστον υφ...