"Βορειοδυτικά της ευτυχίας"
Αυτός λοιπόν ο μαύρος κότσυφας / που τριγυρνά τον τελευταίο καιρό / μεσ' τις δεντροστοιχίες του μυαλού μου / φαίνεται θα 'ρθε απ' το μέλλον τ' ανιστόρητο.
Θα 'ναι γιατί με πόνο διέτρεξα / τα δρομολόγια της μεταφυσικής μου μοίρας, / τα εκτάρια των ενθουσιασμών.
Κλείνει το έρεβος, / και γω στις δροσερές παρόδους επιμένω / στις ώρες που ιδρώνουν τα σταμνιά / σιωπηλή αγάπη.
...
Ένα χέρι μ' έσπρωξε πάλι / μέσ' το πορτοκαλί ασανσέρ του απογεύματος.