Ο Μάγκνους Γουίλλιαμ - Ούλσον, κορυφαίος ποιητής της γενιάς του στη Σουηδία, προσπαθεί να συλλάβει και να αποδώσει τον θαυμασμό που του προκαλεί το ίδιο το γίγνεσθαι της ποίησης. Η προσέγγιση της πηγής του λυρισμού και των μορφών του, όπως αυτές διαμορφώνονται μεσ' από το γίγνεσθαι του ανθρώπου, τον έχει οδηγήσει από τους προσωκρατικούς και τη Σαπφώ στους Νίτσε, Ρίλκε, Χάιντεγκερ. Οι μεταμορφώσεις του χρόνου, του χώρου και του λόγου, τα παράδοξα και τα αινίγματα που προκύπτουν από τη σύγκρουση του ανθρώπου με τον κόσμο δεν αποτελούν απλώς ποιητικά θέματα. Κυρίως συμβάλλουν στις προσπάθειες του Γουίλλιαμ - Ούλσον να διευρύνει τον ορίζοντα και την έννοια της ποίησης.