Είναι το πρώτο απ' τα δύο αυτοβιογραφικά έργα του συγγραφέα. Σε μια απομονωμένη επαρχιακή περιοχή, 160 χιλιόμετρα απ' το Κέιπ Τάουν, ένα δεκάχρονο αγόρι, το υποκείμενο της αφήγησης, κλεισμένο στη συνεχόμενη μοναξιά, προσπαθεί με κάθε μέσο να βγει απ' την παιδική ηλικία, να ξεφύγει απ' τα στενά όρια του σπιτιού του, πέρα απ' τα σύνορα της Νότιας Αφρικής, που βρίσκεται στο έλεος των εθνικιστών, πέρα απ' τα όρια της συνηθισμένης ύπαρξης, πέρα απ' την απόλυτη μητρική αγάπη.
Με το διεισδυτικό και κριτικό στυλ που χαρακτηρίζει το συγγραφέα, με μια διαύγεια ικανή ν' αποκαλύψει όλες τις μυστικές πτυχές των πραγμάτων, ο Κούτσι σ' αυτό το βιβλίο του, το πιο προσωπικό απ' τα μυθιστορήματά του, βυθίζεται μέσα στο λαβύρινθο των αισθημάτων ενός παιδιού, που προσπαθεί να δομήσει μια ταυτότητα δική του μέσα στο μωσαϊκό των εθνοτήτων, των γλωσσών και των θρησκειών της Νοτίου Αφρικής, στο μεταίχμιο των δεκαετιών του 40 και του 50 πέρα από κάθε προκατάληψη.
Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι μια μοναχική αναζήτηση ενός διαφορετικού πεπρωμένου, που είναι ριζωμένο στη γη των veld, που σημαίνουν "χώροι ελευθερίας και ζωής".