Η τύχη ευδόκησε να διαφυλάξει και να κληροδοτήσει στην αιωνιότητα τις "Μεταμορφώσεις" του Οβιδίου, όταν ο ποιητής, μέσα στην απελπισία και την οργή του για την επικείμενη εξορία του στις εσχατιές της Αυτοκρατορίας (στους Τόμους), έριξε τα χειρόγραφα του έργου του στη φωτιά. Το κείμενο, ωστόσο, είχε ήδη κυκλοφορήσει σε αντίτυπα ανάμεσα στους γνωστούς και στους φίλους του. Από το μακροσκελές αυτό, επικό ως προς την έκταση, αλλά αλεξανδρινό ως προς την τεχνοτροπία ποίημα, από αυτό το μυθολογικό πανόραμα, στο οποίο είναι συμπιλημένες και αριστοτεχνικά συνδεδεμένες 250 μυθικές ιστορίες, από το έργο, που για το Μεσαίωνα στάθηκε ένα μυθολογικό who is who, προέρχονται τα μεταφρασμένα βιβλία ΧΙΙ και ΧΙΙΙ, τα οποία συνιστούν την ενότητα των "Τρωικών".