Τα ποιήματα της συλλογής χωρίζονται σε τέσσερα μέρη: Το Πρωί, το Μεσημέρι, το Βράδυ και τη Νύχτα. Ο Μπρας, εξασκούμενος στον ρόλο του παρατηρητή, διαθέτει μεγίστη οξυδέρκεια, εξαιρετικούς αισθητήρες, μάλλον εκ φύσεως, έναν κυνισμό που πλαγιάζει με μια αόρατη ευαισθησία και το πρωί ξυπνάει συμπαθής, έναν απόλυτα λογικό τρόπο έκφρασης.

Ό,τι έχω δεν θέλω να χάσω,
αλλά
όπου είμαι δεν θέλω να μείνω,
αλλά
όσους αγαπώ δεν θέλω να αφήσω,
αλλά
όσους γνωρίζω δεν θέλω πια να δω,
αλλά όπου ζω δεν θέλω να πεθάνω,
αλλά εκεί που θα πεθάνω δεν θέλω να πάω.
Να μείνω θέλω
εκεί που ποτέ δεν ήμουν.