Δύο αγαθά που δώρισε η λαϊκή καλλιτεχνία στη Λευκάδα, τα υφαντά που ονομάζονται καρπέτες και η παλαιά βελονιά του κεντήματος, αποτελούν το θέμα αυτής της μελέτης της φιλολόγου συγγραφέως. Στα δημιουργήματα αυτά της λευκαδίτικης λαϊκής παράδοσης εντοπίζονται γεωμετρικά σχήματα, τρίγωνα, τετράγωνα, ορθογώνια ή όχι, ρόμβοι, σύμβολα σαφή ή ανερμήνευτα, απεικονίσεις μορφών, χορών, τελετών, φυτών, καραβιών, σπιτιών, αγγείων κ.ά. Υφέρπουν η μυθολογία, η ιστορία, η λογοτεχνία, η θεολογία, η φύση, στοιχεία τα οποία συνδυάζει η επινοητικότητα της υφάντρας, αλλά προπάντων της κεντήστρας που δημιουργεί διακριτό είδος. Όλα αυτά υπάρχουν στα εργόχειρα που αναπαύονται στους γοίκους και τα σεντούκια και περιμένουν τη φροντίδα μας.