Ο παγκόσμιος πλούτος σήμερα εγγίζει πρωτόγνωρα για την ανθρωπότητα επίπεδα. Ωστόσο ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού του πλανήτη στερείται βασικούς πόρους για την επιβίωσή του. Με τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, την κατάρρευση των κεϋνσιανού τύπου μακροοικονομικών πολιτικών και την ενίσχυση του νεοφιλελευθερισμού, οι ανισότητες και η φτώχεια αυξήθηκαν με γοργό ρυθμό παγκοσμίως. Το 1960 το πλουσιότερο 20% του πληθυσμού του πλανήτη διέθετε εισόδημα κατά 30 φορές μεγαλύτερο από αυτό του φτωχότερου 20%. Σήμερα η αναλογία είναι 74 προς 1. Περίπου 1 δισ. πληθυσμού της Γης ζουν με λιγότερο από 1$ ημερησίως (και πάνω από 2 δισ. με λιγότερα από 2$ ημερησίως), αδυνατούν να αντιμετωπίσουν κύριες διατροφικές ανάγκες, στερούνται βασικές συνθήκες υγιεινής, καθώς και την πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Στις 15 χώρες της Ε.Ε. περίπου 60 εκατ. πληθυσμού ζουν σε συνθήκες σχετικής φτώχειας, και μεταξύ αυτών η Ελλάδα και η Πορτογαλία παρουσιάζουν τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας. Τα κρίσιμα ζητήματα της ανισότητας και φτώχειας σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο -καθώς και τα φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού- αποτελούν το αντικείμενο του παρόντος τόμου.

"Το βιβλίο αυτό αντανακλά την προσπάθεια της νεοϊδρυθείσας Εταιρείας Κοινωνικής Πολιτικής να ενισχύσει τον (δι-) επιστημονικό διάλογο και τη δημόσια συζήτηση πάνω σε καίρια κοινωνικά προβλήματα και τις δυνατότητες αντιμετώπισής τους μέσα από μορφές κοινωνικής παρέμβασης που συγκροτούν το πεδίο της κοινωνικής πολιτικής. Εγκαινιάζει μια ετήσια έκδοση της Εταιρείας, με τη μορφή αυτόνομων βιβλίων πάνω σε συγκεκριμένες θεματικές ενότητες. [...]"

Μαρία Πετμεζίδου
Χρίστος Παπαθεοδώρου
(από την εισαγωγή του τόμου)