Στόν τόμο αυτό περιλαμβάνονται όλα τα διηγήματα που είχε γράψει ο Αλμπέρτο Μοράβια την περίοδο 1928-1951 και που είχαν δημοσιευτεί σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες, αλλά ποτέ σε βιβλίο. Κι είναι τα διηγήματα αυτά, τα κείμενα που αποσαφηνίζουν καλύτερα το χαρακτήρα του Ιταλού συγγραφέα. Ο προσεκτικός αναγνώστης θα μπορέσει να τα ταξινομήσει σε τρία είδη: τα διηγήματα που γράφτηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου και σημειώνουν το «ντεμπούτο» του Μοράβια στη λογοτεχνία, τα διηγήματα που βασίζονται σε ανθρώπινους τύπους και χαρακτήρες και κινούνται μεταξύ σουρεαλισμού και κλασικότητας, καθώς και τα «ρεαλιστικά» διηγήματα που μας παραπέμπουν στον καλύτερο Μοράβια, αυτόν της «Ατιμασμένης» και των «Ρωμαϊκών Διηγημάτων». Κλασικός και πρωτοποριακός, λυρικός και κυνικός, πολύπλοκος και γλαφυρός, ο Μοράβια αυτών των διηγημάτων που δημοσιεύτηκαν μετά το θάνατό του παραμένει ο σημαντικός Ιταλός συγγραφέας που θαμπώνει από ένα μόνο θέμα -τη μεγάλη περιπέτεια της ζωής.