Ο Καθηγητής Bernard Fenic, ειδικός σε θέματα αρχαίας και μεσαιωνικής επικής ποιήσεως, μελετά τον τρόπο οργανώσεως των λόγων, των σκηνών και των περιγραφών στον Διγενή του χειρογράφου του Escorial, σε παραλληλισμό προς άλλα επικά έργα. Το συμπέρασμα είναι ότι στον "Διγενή Ακρίτη" όλα είναι οργανωμένα μεθοδικά και με βάση ορισμένα "χνάρια", ή τυπικά σχήματα, που απαντούν και στα άλλα επικά έργα. Οι τρόποι αυτοί έχουν τη ρίζα τους στην παραδοσιακή, προφορική, ηρωική ποίηση. Ο συντάκτης του Διγενή Aκρίτη συνθέτει γραπτώς, τον 12ο αιώνα, βάσει μιας προφορικής ποιητικής παράδοσης, στην οποία πιθανόν ανήκε και ο ίδιος. "Ο Διγενής Ακρίτης" του Escorial κρίνεται αυθεντικότερος σε σχέση προς τις άλλες παραλλαγές, διότι είναι πλησιέστερος στο κύριο ρεύμα γένεσης και διάδοσης της ηρωικής ποίησης, την προφορική παράδοση. Υπογραμμίζεται, τέλος, το λογοτεχνικό ενδιαφέρον του κειμένου του Escorial και γίνεται σαφέστερη η θέση του στην ελληνική και, γενικότερα, στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία.