Οι μαθητές του Αϊκίντο γνωρίζουν τις φωτογραφίες και τα φιλμ που απεικονίζουν έναν ηλικιωμένο Μοριχέι Ουεσίμπα, τον θρυλικό ιδρυτή του Αϊκίντο, να νικάει χωρίς καμία προσπάθεια πολύ νεωτέρους του αντιπάλους, όμως πολύ λίγο είναι το δημοσιευμένο υλικό το οποίο σχετίζεται με την προπολεμική περίοδο του Μοριχέι, όταν ακόμα τελειοποιούσε το Αϊκί-μπούντο (η τότε ονομασία του Αϊκίντο). Το 1938, ο Μοριχέι έγραψε το Μπούντο (Πολεμικός Δρόμος) (όπως είναι ο τίτλος του πρωτοτύπου) τόσο ως εκπαιδευτικό εγχειρίδιο όσο και ως κατάθεση των στόχων και του πνεύματος της φιλοσοφίας του για τις πολεμικές τέχνες. Το Μπούντο, ωστόσο, δεν κυκλοφόρησε ποτέ στο ευρύ κοινό -περιέχει μάλιστα την εντολή «Οι τεχνικές (...) δεν θα πρέπει να αποκαλύπτονται αδιάκριτα σε όλους τους ανθρώπους».
Τώρα πια, με την παγκόσμια δημοτικότητα του Αϊκίντο να συναγωνίζεται αυτήν του Τζούντο και του Καράτε-ντο, και αφού το Ίδρυμα Αϊκικάι και η οικογένεια Ουεσίμπα αποφάσισαν ότι είναι καιρός να μεταφραστεί η ιστορική αυτή διατριβή στα αγγλικά και να διατεθεί σε όλους τους αναγνώστες και στους μαθητές του Αϊκίντο σε όλον τον κόσμο, οι εκδόσεις Αλκίμαχον προχωρούν στην ελληνική της έκδοση, προσφέροντας στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό ένα από τα πιο σημαντικά έργα του 20ου αιώνα. Πιστή αναπαραγωγή του πρωτοτύπου, το μνημειώδες αυτό έργο περιέχει μερικές από τις ελάχιστες προσωπικές αναφορές του ιδρυτή στις βασικές του αρχές, εκφρασμένες τόσο με πεζό λόγο όσο και με ποίηση. Το κείμενο συνοδεύεται από φωτογραφίες του Μοριχέι να δείχνει τις τεχνικές τις οποίες περιγράφει.
Του κλασσικού αυτού έργου της φιλολογίας των πολεμικών τεχνών, προηγείται ένα εισαγωγικό βιογραφικό δοκίμιο για τον Μοριχέι από τον γιο του, Κισομάρου Ουεσίμπα (1921-1999), προηγούμενο πρόεδρο του Ιδρύματος Αϊκικάι. Το διαφωτιστικό αυτό έργο αφηγείται την ιστορία του Ιδρυτή, από τα πρώτα του χρόνια, την καθοριστική γι' αυτόν συνάντηση με τον θρησκευτικό μυστικιστή Ονισαμπούρο Ντεγκούτσι (1871-1948) και τις πνευματικές αποκαλύψεις που τον οδήγησαν να αναπτύξει την τέχνη του Αϊκίντο.
Ο τόμος αυτός κλείνει με μια σειρά από φωτογραφίες του Ιδρυτή να δείχνει τεχνικές του Αϊκίντο, τραβηγμένες σε ένα ιδιωτικό ντότζο στο Τόκιο, το 1936, καθώς και επιλεγμένες φωτογραφίες του, επίσης εν δράσει, από το 1951. Οι, πάνω από 400, ιστορικές φωτογραφίες που παρουσιάζονται εδώ, προσφέρουν στον αναγνώστη την απαράμιλλη ευκαιρία να παρατηρήσει την αφοσίωση στο Αϊκίντο και τη συνέχεια στην εκτέλεση των τεχνικών που χαρακτήριζαν την προσέγγιση του Μοριχέι στην τέχνη του.