Φθινόπωρο...

Δυο μεσήλικες άνδρες έχουν απομείνει οι μοναδικοί κάτοικοι ενός ορεινού χωριού της Μεσσηνιακής Μάνης, ερημωμένου από την εσωτερική και την εξωτερική μετανάστευση. Βρίσκονται σε αντίπερες όχθες, εκεί, όπου στάθηκαν πριν τριάντα χρόνια, όταν τους χώρισε ο έρωτας μιας κοπέλας, με τα νεανικά τους όνειρα να κοίτονται ανάμεσά τους σαν σωρός υλικών κατεδαφίσεως. Για τριάντα χρόνια αποφεύγονται συστηματικά μεταξύ τους. Το παρελθόν, το οποίον ανάγεται στις αρχές της δεκαετίας του ΄60, είναι πάντα εκεί να τους χωρίζει, ακόμα και τώρα που βουλιάζουν στην ερημιά, και βιώνουν δραματικά την μοναξιά. Βλέπονται μονάχα από μακριά, παρακολουθώντας ο ένας τις κινήσεις του άλλου... Ώσπου, κάποια μέρα, ένα εντελώς ασυνήθιστο γεγονός, συνδυασμένο με απίστευτες συμπτώσεις, τους φέρνει πρόσωπο με πρόσωπο!...

Ένα δυνατό ψυχογράφημα, μέσα από μια ενδιαφέρουσα ιστορία με απρόβλεπτες εξελίξεις και ανατροπές, οι οποίες ωθούν τους ήρωες στα όριά τους. Μια ιστορία, δοσμένη με μεγάλη παραστατικότητα, μέσω της τέχνης του λόγου: Παρομοιώσεις, μεταφορές, αλληγορίες, ζωηρές περιγραφές, κάποιες φορές και χιούμορ που ελαφρύνει τις έντονες σκηνές, μεταφέρνουν τον αναγνώστη στον τόπο, τον χρόνο και το περιβάλλον της αφηγήσεως, τον βάζουν μέσα στις ψυχές και στις σκέψεις των ανθρώπων, τον κάνουν να ζει έντονα τα γεγονότα και τις καταστάσεις, να ταξιδεύει, να απολαμβάνει τοπία και εικόνες της φύσεως...

Ένα μυθιστόρημα, που γεμίζει τον αναγνώστη με συναισθήματα, που τον κρατά μέχρι την τελευταία του σελίδα σε ενδιαφέρον και που, όταν κλείσει το βιβλίο, νοιώθει να δονούνται ακόμη μέσα του οι πιο ευαίσθητες χορδές της ανθρώπινης ψυχής του!