Ο 13ος αιώνας είναι σημαντικός για την Ορθοδοξία και τη συνολική Βυζαντινή Ιστορία, αφού παρουσιάζει τα ψήγματα της ανόρθωσης ανάμεσα στην άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Λατίνους και την ανακατάληψή της από τον πυρήνα αντίστασης της αυτοκρατορίας της Νίκαιας και την συνεπακόλουθη ανάταση των χρόνων των Παλαιολόγων, τις προσπάθειες για προσέγγιση των Εκκλησιών, τις ουσιαστικές συζητήσεις για τα βασικά δόγματα της Ορθοδοξίας και την προετοιμασία εμφάνισης της κίνησης των Ησυχαστών. Η καταγραφή της περιόδου από τους Νικήτα Χωνιάτη, Γεώργιο Ακροπολίτη, Γεώργιο Παχυμέρη και Νικηφόρο Γρηγορά και η ταυτόχρονη εξέταση της ιστορικής τους αφήγησης μας δίνει τη δυνατότητα να διερευνήσουμε κατά πόσο η ιστορική τους γραφίδα διαπνέεται ή όχι από το μυστήριο της Θείας Οικονομίας. Αυτή η συνεξέταση και υπό αυτό το πρίσμα του συγκεκριμένου έργου του κάθε ιστορικού αποτελεί το νέο στοιχείο που προσκομίζει το βιβλίο.