Έζησε µόλις 36 χρόνια, µα τα έζησε φλεγόµενος και πέθανε καιόµενος, έτσι όπως αρµόζει σε κάποιον που εισέβαλε ορµητικά στη λογοτεχνική σκηνή της Ρωσίας των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα και αποφάσισε να εγκαταλείψει τον κόσµο µε µία σφαίρα στο κεφάλι, αρνούµενος να δει κατάµατα την πραγµατικότητα, είτε αυτή αφορούσε τον έρωτα, είτε την επανάσταση την οποία τόσο λαχταρούσε, τόσο πολύ εργάστηκε για να έρθει και τόσο πολύ της αφοσιώθηκε.

Το "Περί αυτού" είναι ίσως το καλύτερο από τα έργα του. Διαβάζοντάς το ο αναγνώστης αναγνωρίζει εκείνη την ορµητική γραφή του Μαγιακόφσκι που κυλάει σαν ηφαιστειακή λάβα στις πλαγιές της ιστορίας.

Το "Περί αυτού" είναι ένα έργο του Μαγιακόφσκι που έχει συνταγµατικό, καταγωγικό και προγραµµατικό χαρακτήρα για την κατανόηση της συνεισφοράς του στην ποίηση της Ρωσικής Πρωτοπορίας. Μέσα από τους στίχους του αναδύονται όλα εκείνα τα ζητήµατα που απασχολούν και ανησυχούν τον ποιητή, µα το επίκεντρο των ανησυχιών του είναι πάντα η αγαπηµένη, η Λίλι.
Αυτή η "Περί αυτού" κραυγή του ποιητή δεν είναι παρά µία ικεσία του ερωτευµένου άντρα προς την αγαπηµένη του, για να ξανανταµώσουν, χωρίς όµως τις συµβάσεις µιας καθηµερινότητας που σκοτώνει τον έρωτα. Η εξέλιξη όµως ήταν πολύ διαφορετική από εκείνη που περίµενε και στο τέλος, αναγκάστηκε να σκοτώσει ο ίδιος τον εαυτό του.

Η τυπογραφική εκδοχή της ελληνικής µετάφρασης του "Περί αυτού" υιοθέτησε την αισθητική της πρώτης έκδοσης του ποιήµατος, συµπεριλαµβανοµένων των κολάζ του Αλεξάντρ Ρότσενκο, µε τις οποίες ο σηµαντικός αυτός καλλιτέχνης της Ρωσικής Πρωτοπορίας εικονογράφησε το έργο του φίλου του. Η φωτογραφία στο τέλος του βιβλίου ανήκει επίσης στη φωτογραφική µεγαλοφυΐα του Ρότσενκο και κρίθηκε απαραίτητη για αυτό το µικρό βιβλίο.