Ο Γεώργιος Σπανιολάκης, πρώην μέλος της επιτροπής διαχείρισης και ελέγχου του λογαριασμού των δανείων και πρόεδρος του βουλευτικού, κατηγορεί τους Ιωάννη Ορλάνδο και Ανδρέα Λουριώτη για "κακίστη διαχείριση" και "σπατάλη" του δευτέρου αγγλικού δανείου ήδη από την περίοδο που το διαπραγματεύονταν στο Λονδίνο, και απορρίπτει τις σχετικές κατηγορίες κατά των ελληνικών κυβερνήσεων της Επανάστασης. Το (κατά τον συγγραφέα) "αηδές" θέμα των δανείων ταλάνισε τον ελληνικό πολιτικό κόσμο επί μία δεκαετία και έγινε αφορμή για διχασμούς και πολιτικές δολοφονίες (του Οδυσσέα Ανδρούτσου). Οι Παρατηρήσεις του αποτελούν απάντηση στην απολογία των Ορλάνδου και Λουριώτη επί της καταδικαστικής απόφασης εις βάρος τους το 1835. Το πόνημα συνοδεύεται από αναλυτικούς λογαριασμούς των δύο δανείων της Ανεξαρτησίας, μεταφράσεις των συμφωνητικών και από παράρτημα με επιστολές του Σπανιολάκη προς την φιλελληνική επιτροπή του Λονδίνου, των Παρισίων, και προς τον Καποδίστρια (1825-27).