Ο θεματικός άξονας που διέπει από την αρχή ως το τέλος τις ιστορικές αυτές προσεγγίσεις είναι η αγωνιώδης αλλά και αξιοθαύμαστη προσπάθεια του Ελληνισμού, αμέσως μετά την Επανάσταση του 1821,
- να συγκροτήσει εκ του μηδενός τους θεσμούς του νεοσύστατου κράτους,
- να ενσωματώσει στον εθνικό κορμό τις τουρκοκρατούμενες ακόμη περιοχές με τους αλύτρωτους Έλληνες,
- να εκσυγχρονίσει τον καταστατικό χάρτη λειτουργίας και τους διοικητικούς μηχανισμούς του κράτους,
- να αξιοποιήσει την εξαιρετική προσφορά κορυφαίων προσωπικοτήτων, όπως ο Ι. Καποδίστριας, ο Χ. Τρικούπης, ο ΄Ι. Δραγούμης και ο Ελ. Βενιζέλος,
- να αφομοιώσει τις εθνικές ήττες του και τις κακόβουλες επιθέσεις των εχθρών του,
- να αξιοποιήσει, τέλος, μείζονα πολιτισμικά δρώμενα, όπως ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1896, προς όφελος της συλλογικής κοινωνικότητας και της πολιτικής του εξωστρέφειας.