Τα Χειρόγραφα 1844, αν και ημιτελές έργο, εξακολουθούν να είναι η αληθινή εικόνα της πραγματικότητας γύρω μας - ιδιαιτέρως σήμερα: "όσο περισσότερο παράγουν οι εργάτες, τόσο λιγότερα έχουν να καταναλώσουν, όσες περισσότερες αξίες δημιουργούν τόσο λιγότερη αξία αποκτούν, τόσο πιο ασήμαντοι γίνονται".

Η εργασία, η μοναδική ιδιότητα του ανθρώπου να αλληλεπιδρά με την υπόλοιπη φύση, δημιουργεί καθημερινά τεράστιο πλούτο. Όμως, τη βιώνουμε ως κάτι εξωτερικό, ξένο και μισητό: ο καπιταλισμός μετατρέπει αυτόν τον πλούτο σε εξουσιαστικό τέρας. Ο Μαρξ περιγράφει αυτή την κατάσταση ως αλλοτρίωση.

Ο καπιταλισμός, σύστημα που ο Μαρξ προβλέπει ότι θα γίνει παγκόσμιο, αποδείχθηκε ότι ούτε στην άνθηση ούτε στην κρίση του δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσει ακόμα και τις στοιχειώδεις -πολλές φορές- ανάγκες της συντριπτικής πλειονότητας του πλανήτη. Αντιθέτως, αποτελεί μια μόνιμη απειλή για αυτές.

Όπως προτείνει ο Μαρξ, η χειραφέτηση της ανθρωπότητας από την υποδούλωση της ατομικής ιδιοκτησίας περνά μέσα από τη χειραφέτηση της εργατικής τάξης. Ο επαναστατικός ρόλος της εργατικής τάξης είναι "κλειδωμένος" από τη θέση της στην παραγωγή του πλούτου.