"Είμαι ερωτευμένος με την Ήβλυν Κόττον εικοσιτέσσερα χρόνια και τέσσερις μήνες παρά οχτώ μέρες. Έχουμε κάνει έρωτα δύο φορές. Η πρώτη ήταν πριν από είκοσιτρία χρόνια. Η δεύτερη ήταν χθες".


Τι συνέβη ανάμεσα σ' αυτές τις δύο σημαντικές χρονολογίες; Αυτό μόνο ένας άνθρωπος το ξέρει· ό αφανής και ανώνυμος που έγραψε αυτές τις αράδες, ο έμπιστος της, ένας απ' αυτούς που την αγάπησαν. Άνδρες η Ήβλυν Κόττον είχε πολλούς. Ο πρώτος τής έκανε ένα παιδί, οι άλλοι δεν την αγάπησαν πραγματικά ή ζούσαν απομυζώντας την. Αυτή, η διάσημη συγγραφέας, η μαχητική φεμινί­στρια, δεν καταφέρνει να ξεκαθαρίσει τις σχέσεις της και να μεταφέ­ρει στην καθημερινή της ζωή αυτά που με τόσο πάθος και πειστικό­τητα υποστηρίζει στα βιβλία της. Πού βρίσκονται τα όρια ανάμεσα στον έρωτα, τη σύμβαση και την ψύχωση;
Ο αθεράπευτα ερωτευμένος, ο άνθρωπος που την αγαπάει σιωπηλά επί ένα τέταρτο του αιώνα, μας αφηγείται με ακαταμάχητο χιούμορ, αυτοσαρκασμό, φαντασία και ραφινάτο λόγο την περίπλοκη ιστορία της χειραφέτησης μιας γυναίκας.
Το βιβλίο είναι επίσης το χρονικό ενός ανολοκλήρωτου έρωτα με φόντο το καλλιτεχνικό Λονδίνο του τέλους του '60 με την απελευθέρωση των ηθών και των ιδεών, τού '70 με τη μελαγχολία της οπισθοδρόμησης στο όνειρο, και του '80 με την Αγγλία της Θάτσερ και τα νέα υπολογιστικά ήθη, όπου με ειρωνεία και αυτοσαρκασμό παρελαύνουν συγγραφείς, καλλιτέχνες, γκαλερί, έκδοτες και καθηγητές, το φεμινιστικό κίνημα και οι έρωτες μιας γενιάς.