Στον προκείμενο τόμο παρουσιάζονται σε φιλολογική έκδοση το αποκαταστημένο κείμενο μιας μυθολογικής και μιας φιλοσοφικής σάτιρας του ελληνικού προεπαναστατικού θεάτρου, κείμενα τα οποία είναι αξιοσήμειωτα από πολλές απόψεις, -γλωσσική, φιλολογική, υφολογική, ιδεολογική, δραματουργική και θεατρολογική-, αλλά και ως ντοκουμέντα και τεκμήρια της πολλαπλής πρόσληψης των ιδεών του Διαφωτισμού και των θετικών και αρνητικών αντιδράσεων που προκαλούσαν, έργα που είχαν σημαντική αναγνωστική επιτυχία στην εποχή τους, αλλά είναι σήμερα ολότελα ξεχασμένα, αν και δεν στερούνται κάποιας γοητείας και προκαλούν, ακόμα και σήμερα, το γέλιο, ή και το χαμόγελο, ίσως για άλλα πράγματα απ' ότι τότε. Όπως και να έχει το πράγμα εμπλουτίζουν την αρκετά φτωχή προεπαναστατική ελληνική δραματολογία. Η έκδοση αυτή έγινε εφικτή λόγω της πρόσφατης ανακάλυψης της πρώτης έκδοσης της "Κωμωδίας του μήλου της έριδος" (1816) στην Αυστριακή Εθνική Βιβλιοθήκη στη Βιέννη, και της επίσης πρόσφατης τυχαίας ανακάλυψης ενός αντιτύπου της πρώτης έκδοσης της σάτιρας "Επάνοδος, ήτοι Το φανάρι του Διογένους" (1826) στη βιβλιοθήκη του Ε.Λ.Ι.Α., ενώ υπήρχε μόνο μια περιγραφή αντίτυπου από τη Ρουμανική Ακαδημία στο Βουκουρέστι, χωρίς να ήταν προσιτό το ίδιο το κείμενο. [...]

(Βάλτερ Πούχνερ, απόσπασμα από τον πρόλογο)