Ο Νίκος Πλατής για να γράψει το "Μπαχαρικό λεξικό" χρειάστηκε να ταξιδέψει σε τέσσερις ηπείρους: Ευρώπη, Αφρική, Ασία και Αμερική. Στην Ινδία πλανήθηκε σε φυτείες ολόκληρες από cardamon (καρδάμωμο), στην Ουγγαρία του Νότου περπάτησε σε ολοκόκκινους και πανέμορφους πιπερώνες με ώριμες πάπρικες και στο Μαρόκο έτυχε να δει μια αγορά που θύμιζε μάντρα με οικοδομικά υλικά, όπου νωχελικοί άντρες με τουρμπάνια πουλούσαν κι αγοράζανε χύμα ορυκτό αλάτι σε τσίγκινα τάσια των πέντε κιλών, με την ίδια σοβαρότητα που συναλλάσσονται οι Ολλανδοί μεγαλέμποροι διαμαντιών.
Μέχρι στα μυστικά στενά του Σαν Αντόνιο (μεξικάνικη αγορά Τέξας) βρέθηκε, στις λαϊκές αγορές του Ισραήλ (Ιερουσαλήμ κυρίως), στην Τιχουάνα του Μέξικο (Μεξικό), στη "σκοτεινή πλευρά" της Αβάνας και στο Μισίρ-τσαρσί της Κωνσταντινούπολης.
Ο συγγραφέας έκανε, σχεδόν, τα πάντα για χάρη του "Μπαχαρικού Λεξικού" του. Είδε, μύρισε, έπιασε στα χέρια του και μαγείρεψε δεκάδες μπαχαρικά. Χρειάστηκε, μάλιστα, να μετρήσει με το χάρακα ένα μακροπίπερο (προκειμένου να το περιγράψει σχολαστικά) και να δοκιμάσει πλήθος μπαχαρικά μίγματα (για να μυηθεί σ' αυτά). Είδε ο συγγραφέας αλλά και έκανε το τεστ της πάπρικας αρκετές φορές.
Είδε και εφτά είδη πιπεριάς να μεγαλώνουν στα παρτέρια της αυλής του, κατά λάθος μάλιστα κατάφερε να επικονιάσει μια γλυκιά πάπρικα και να την κάνει τσίλι.