Η ποίηση από τη Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας είναι στην Ελλάδα μια αόρατη ποίηση, σε μεγάλο βαθμό κατατρεγμένη ήδη από τη στιγμή του ονόματός της. Μαζί με την απαγορευμένη γλώσσα χάνεται και ό,τι γράφεται σε αυτήν. Στην ανθολογία περιλαμβάνονται δεκαεπτά ποιητές και ποιήτριες που έγραψαν και γράφουν στη μακεδονική γλώσσα από το 1945, και παρουσιάζονται αναλυτικά τα ποιητικά ρεύματα, από τους πρώτους μεταπολεμικούς ποιητές μέχρι τις σύγχρονες τάσεις, με στόχο τη γνωριμία με μια λογοτεχνία που παραμένει στη σκιά.


Ράντοβαν Παβλόβσκι
ΕΝΤΟΛΗ

Άμα πεθάνω
Βάλτε με σε νεκροκρέβατο από μεταφορές.
Πουθενά μη μ’ αφήσετε
Απ’ τις ακτές μιας θάλασσας
Στις ακτές μιας άλλης θάλασσας
Αφήστε να ξεκουραστώ
Αφήστε την απόσταση να με θρηνήσει.
Άμα πεθάνω
Μη μου κλείσετε τα μάτια
Συνεχίστε ν’ αγαπάτε
Με τυφλή ασημαντότητα.
Άμα πεθάνω
Νεκρό να μη με πάτε στο Ποτάμι
Στην ίριδα αυτού του κόσμου
Θάψτε με.