Η γενική κρίση που σαρώνει την Ελλάδα από τα τέλη της δεκαετίας 2000 αφήνει βαθιά τα σημάδια της σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής, σε όλους τους θεσμούς και σε όλες σχεδόν τις ατομικές και συλλογικές μας δραστηριότητες. Ακριβώς επειδή είναι μια γενική κρίση, δεν άφησε και δεν θα μπορούσε να αφήσει έξω τα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Μείωση διαφημιστικών εσόδων, διόγκωση του δανεισμού, απολύσεις δημοσιογράφων και άλλων εργαζομένων στα μέσα, συρρίκνωση του αριθμού των μέσων, αλλαγές στο περιεχόμενο κ.ά. είναι μερικές από τις συνέπειες της κρίσης στα ΜΜΕ, που οδηγούν στην αναδιάταξη του τοπίου της μαζικής επικοινωνίας στην Ελλάδα. Επιπλέον τα μέσα μαζικής επικοινωνίας καθ' όλη τη διάρκεια της κρίσης, ιδιαίτερα στις αποφασιστικές καμπές της, γίνονται κεφαλαιώδους σημασίας μέσα για την κατανόηση και την αντιμετώπιση της κρίσης, για την εφαρμογή μιας οικονομικής πολιτικής, για την έκφραση και διαμάχη των διαφορετικών απόψεων σχετικά με τις αιτίες, τις συνέπειες και τη διαχείριση της κρίσης στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Με άλλα λόγια στην πορεία της κρίσης διεξάγεται όχι μόνο μια μάχη για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους αλλά και μια μάχη για της ιδέες σχετικά με την κρίση χρέους και την αντιμετώπισή της όχι μόνο στο στενά οικονομικό πεδίο, αλλά και στην πολιτική, στην περιοχή των αξιών και σε άλλες περιοχές της κοινωνίας.

Ο τόμος αυτός είναι από τους πρώτους στην Ελλάδα που επιχειρούν να διερευνήσουν επιστημονικά την πολύπλοκη και ποικιλόμορφη σχέση των ΜΜΕ με την οικονομική κρίση.