Με το Βυζάντιο να κάνει την παρουσία του αισθητή στο χώρο της Αδριατικής και του Ιονίου και να διαδραματίζει εξέχοντα ρόλο στην ιστορική πορεία των πραγμάτων, ο χώρος αποκτά ιδιαίτερη σημασία τόσο για τις περιοχές που τον περιβάλλουν όσο και για τις πολιτικές εκβάσεις των διαφόρων κάθε φορά διεκδικητών του βυζαντινού μεγαλείου. Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο νορμανδο-βυζαντινός ανταγωνισμός αποκτά μοναδική σημασία και γίνεται και προάγγελος του κινήματος των σταυροφοριών. Οι τέσσερις συνολικά νορμανδικές επιχειρήσεις εναντίον του Βυζαντίου δηλώνουν τη σπουδαιότητα του χώρου. Ίσως για πρώτη φορά τα δυτικά σύνορα της αυτοκρατορίας αποκτούν στην αυτοκρατορική συνείδηση εξέχουσα σημασία.

Η περίοδος αυτή του 11ου και 12ου αιώνα, η τελευταία λαμπρή περίοδος στη ζωή του Βυζαντίου, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί δίνει απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα και μεσαιωνικά ζητήματα. Μακρινά γεγονότα και επεισόδια που βρίσκονται στο σκοτάδι και συνδέονται με τη συγκεκριμένη θαλάσσια και χερσαία περιοχή, αποκτούν άλλη διάσταση. Οι σχέσεις μεταξύ Βυζαντίου και νότιας Iταλίας, κυρίως της Απουλίας, υπήρξαν αρκετά συχνές και περίπλοκες κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα. Από την άλλη πλευρά τα Επτάνησα διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στις πολιτικές και πολιτιστικές εξελίξεις των ιδίων και της γειτονικής περιοχής. Στην πρώτη θέση αυτών των εξελίξεων και των επιρροών βρίσκεται η Κέρκυρα, που χάρη στη γεωγραφική της θέση ήταν το προγεφύρωμα για τις απέναντι ηπειρωτικές ακτές και έλεγχε την είσοδο της Αδριατικής. Οι συνεχείς λοιπόν σχέσεις μεταξύ των εκπροσώπων του δυτικού κόσμου και των εκπροσώπων του κωνσταντινοπολίτικου και επαρχιακού βυζαντινού κόσμου, δεν μπορούσαν να μην επιφέρουν συνέπειες και σε κοινωνικό επίπεδο, στις συνήθειες, στα ήθη, στην ίδια την κουλτούρα των ανθρώπων.