Ο Ρεζίς Ντεμπρέ, γκεβαρικός επαναστάτης κατά τη νεότητά του, σύμβουλος αργότερα του Φρανσουά Μιττεράν, ασχολείται τα τελευταία χρόνια εντατικά με το θρησκευτικό φαινόμενο. Το ερώτημα ωστόσο που συνέχει τη διανοητική πορεία του σε όλες τις φάσεις της είναι κοινό: τι κρατάει τους ανθρώπους μαζί, τι κυρίως τους συγκροτεί σε πολιτική κοινότητα; Αν αρχικά αναζήτησε την απάντηση στην αδελφότητα της Επανάστασης και, αργότερα, στο νόμο του Δημοκρατικού Κράτους, σήμερα την ανιχνεύει στην πίστη (croyance).
Καρπός της ενασχόλησης του Ρ. Ντεμπρέ με το θρησκευτικό φαινόμενο είναι και το παρόν Υπόμνημα που υπέβαλε στο γαλλικό Υπουργείο Παιδείας, κατόπιν παραγγελίας του Ζακ Λανγκ, για την επιτακτική ανάγκη διδασκαλίας των θρησκειών στα γαλλικά σχολεία. Η διδασκαλία αυτή, κατά τον Ντεμπρέ, όχι μόνο δεν έρχεται σε αντίθεση με τον ουδετερόθρησκο χαρακτήρα της γαλλικής εκπαίδευσης, αλλά, απεναντίας, τον επιβεβαιώνει και τον ενισχύει.
Ο Παντελής Καλαϊτζίδης, στο επίμετρο που συνοδεύει το βιβλίο, συνεξετάζει τους δύο ακραίους πόλους του ευρωπαϊκού φάσματος ως προς τη διδασκαλία της θρησκείας: το γαλλικό και το ελληνικό παράδειγμα.