Το βιβλίο αυτό αναφέρεται στον Κύπριο φιλόσοφο Εύδημο, συμμαθητή του Αριστοτέλη στην Ακαδημία του Πλάτωνα, και στο όνειρο που είδε το τελευταίο βράδυ της επίγειας ζωής του. Μέσα στο όνειρο αυτό, ταξιδεύει στο μέσα χρόνο και επισκέπτεται τη σύγχρονη Κύπρο, όπου σε μία στοά της παλαιάς Λευκωσίας, σε ένα καφενείο όπου συχνάζουν νέοι και φοιτητές, ξεκινάει μία φιλοσοφική συζήτηση περί χρόνου. Το καθένα από τα πέντε πρόσωπα του έργου, που συμμετέχουν στην φιλοσοφική συζήτηση, εκπροσωπεί κάτι διαφορετικό ιδεολογικά. Το βιβλίο αυτό αποτελεί μία εύληπτη μελέτη για την έννοια του χρόνου, γραμμένη από την ποιοτική γραφίδα του Πρέσβη Λεωνίδα Παντελίδη, που είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου στη φιλοσοφία.