Η βία εναντίον των γυναικών στην οικογένεια δεν αποτελεί, σίγουρα, ένα σύγχρονο πρόβλημα. Σύμφωνα με την άποψη που έχει αναπτυχθεί από μελετήτριες και μελετητές του φαινομένου, καθώς και γυναικών που δραστηριοποιούνται ενεργά, μέσω διαφόρων συλλογικοτήτων, για την καταπολέμηση της, η ενδοοικογενειακή βία κατά των γυναικών, είναι απόλυτα συνυφασμένη με την έννοια της κυριαρχίας.

Η ανδρική κυριαρχία εντός των ευρωπαϊκών κρατών που θεωρούνται ως παραδοσιακά, πατριαρχικά, στηριζόμενα κυρίως στους κανόνες της Εκκλησίας (ανάμεσα τους η Ελλάδα και η Ιταλία), επί της ουσίας ενισχύουν, την εκδήλωση του φαινομένου. Ως εκ τούτου, ασθενής θεωρείται η βούληση των εκάστοτε κυβερνήσεων, για την κάλυψη του πάγιου αιτήματος των γυναικείων και φεμινιστικών οργανώσεων, σχετικά με την θέσπιση νόμου, ο οποίος θα αναγνωρίζει την ενδοοικογενειακή βία, ως βία που ασκείται εναντίον των γυναικών.

Οι γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις θεωρούν ότι επιπλέον, η εισαγωγή αυτής της νομικής ρύθμισης, θα μπορούσε ν' αποτελέσει τη βάση για την ανάπτυξη και την πάγια οικονομική ενίσχυση κοινωνικών πολιτικών (Καταφύγια Κακοποιημένων Γυναικών), που σκοπό έχουν την εφαρμογή των αρχών της ισότητας και της ελευθερίας, στην πράξη.