Τροπικά δάση με φοινικιές, σκοτεινά δάση του Βορρά με σημύδες και ερυθρελάτες και όλοι σχεδόν οι ενδιάμεσοι τόποι βλάστησης της ηπείρου μας· επιβλητικά βουνά που αγγίζουν τις 3.000 μέτρα σε ύψος και υποθαλάσσια βάραθρα με ακόμη μεγαλύτερο βάθος· ποτάμια ταχύρροα και απέραντοι υγρότοποι αλλά και άνυδρες στέπες, ακόμα και αμμοθίνες σαν τη Σαχάρα. Μαζί τους χιλιάδες νησιά, ατελείωτη ακτογραμμή, φαράγγια, χαράδρες και αλπικές λίμνες, γεωλογικοί σχηματισμοί και σπήλαια σε στεριά και θάλασσα, ακόμα και ενεργά ηφαίστεια· όλα αυτά μας δίνουν μια ιδέα για την ποικιλότητα των ενδιαιτημάτων της Ελλάδας.
Οι οικότοποι αυτοί φιλοξενούν ένα εκπληκτικό πλούτο ειδών χλωρίδας και πανίδας: 6.500 ανώτερα φυτά, 1.800 μανιτάρια, 115 θηλαστικά, 443 πουλιά, 22 αμφίβια και 64 ερπετά, 162 ψάρια του γλυκού νερού και 476 θαλασσινά, 235 ημερόβιες πεταλούδες, 6.863 είδη σκαθαριών και 30.000-40.000 άλλα ασπόνδυλα. Χιλιάδες από αυτά τα είδη είναι μοναδικά στον κόσμο - είναι ενδημικά και δεν απαντούν πουθενά αλλού. Η βιοποικιλότητα της χώρας μας αυξάνεται από είδη της Ανατολής και του Νότου, τα οποία φτάνουν εδώ το δυτικότερο ή το βορειότερο όριο εξάπλωσής τους. Η παρουσία των περισσότερων από αυτά στην Ευρώπη περιορίζεται μόνο στην Ελλάδα.
Ο φυσικός πλούτος όμως κινδυνεύει. Η καταστροφή των ενδιαιτημάτων, οι μη βιώσιμες χρήσεις της γης, η αλόγιστη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, η ρύπανση, η οξίνιση των θαλασσών, η εισβολή ξενικών ειδών και η κλιματική αλλαγή - τα αίτια δηλαδή που αφανίζουν τη βιοποικιλότητα παγκοσμίως - απειλούν άμεσα τη χλωρίδα και την πανίδα της χώρας μας.
Το νομοθετικό πλαίσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις σχετικές οδηγίες και η δημιουργία του δικτύου προστατευμένων περιοχών Natura 2000 δεν φαίνεται να είναι αρκετά για την Ελλάδα, όπου η έλλειψη σχετικής παιδείας, η αδιαφορία και πλέον οι οικονομικές πιέσεις υιοθετούν την ανάγκη για προστασία της φύσης πολύ χαμηλά στις προτεραιότητες κυβερνήσεων και πολιτών...
Η λύση αυτού του τεράστιου προβλήματος, της απώλειας της βιοποικιλότητας, μπορεί να δοθεί κυρίως μέσα από την εκπαίδευση και την ενημέρωση. Μόνο αν ενημερωθούμε σωστά και αναπτύξουμε την ευαισθησία μας, ατομική και συλλογική, σχετικά με την ανεκτίμητη (και από οικονομική άποψη) φυσική μας κληρονομιά και την ανάγκη για προστασία της, μόνο τότε ίσως μπορέσουμε να περισώσουμε και να παραδώσουμε στους επερχόμενους κάτι από τον πλούτο που παραλάβαμε και που τους ανήκει.
Γι' αυτό η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, υπηρετώντας αταλάντευτα αυτό το σκοπό εδώ και εξήντα χρόνια, προχώρησε στην έκδοση του λευκώματος που κρατάτε στα χέρια σας, ελπίζοντας ότι το μήνυμά του θα εξαπλωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο.
Η ελληνική φύση θα μας αξίζει μόνο αν την αγαπήσουμε πραγματικά!