Η ελληνική οικονομία εξήλθε καταστραμμένη από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και δεν ήταν δυνατό να αντιμετωπίσει κατ’ άλλον τρόπο την εξεύρεση των αναγκαίων κεφαλαίων εκτός εάν της παρείχοντο τούτα δωρεάν. Oι επανορθώσεις που επιδικάστηκαν μετά την απελευθέρωση ήταν περιορισμένες και δεν θα συνέβαλαν στην αποκατάσταση των πολεμικών ζημιών, παρά σε πολύ μικρή κλίμακα. Έτσι, η ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας από τις καταστροφές του πολέμου βασίστηκε στην Αμερικάνικη Βοήθεια. Η Αμερικάνικη Βοήθεια χρησίμευσε στην αποκατάσταση της παραγωγής στα προπολεμικά επίπεδα. Δεν χρησίμευσε στην αξιοποίηση πλουτοπαραγωγικών πηγών και την αντιμετώπιση του μακροχρόνιου προβλήματος της ελληνικής οικονομίας: την απασχόληση και την μετανάστευση. Πώς έπρεπε να έχει κατανεμηθεί η Αμερικάνικη Βοήθεια; Το ερώτημα ανακύπτει με ένταση, όταν το φθινόπωρο του 1951 για πρώτη φορά συζητείται η σταδιακή περικοπή της βοήθειας και μαζί έρχεται το τέλος της τεχνητής οικονομικής άνθησης που απολάμβανε η χώρα. Την πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων στην κατανομή της Αμερικάνικης Βοήθειας και την διαχείριση της κρίσης που ακολουθεί την περικοπή της, σχολιάζει ο Παναγιώτης Τζαννετάκης σε 48 άρθρα που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα «Το Βήμα» κατά τα έτη 1951 – 1953 και αναδημοσιεύονται σε τούτο το βιβλίο.