Περίπου τρεις δεκαετίες πριν από αυτή τη στιγμή, έβγαινα από την καταπακτή και διέσχιζα τον αγωνιστικό χώρο για το πρώτο μου εντός έδρας παιχνίδι, νιώθοντας νευρικός και εκτεθειμένος. Χαιρέτησα προς το Στρέτφορντ Εντ και παρουσιάστηκα από το κέντρο του γηπέδου ως ο νέος μάνατζερ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Τώρα διάβηκα τον ίδιο αγωνιστικό χώρο, γεμάτος αυτοπεποίθηση, για να πω το "αντίο".
Η εξουσία που είχα τη δυνατότητα να ασκώ στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν ένα προνόμιο που ελάχιστοι μάνατζερ θα έχουν την τύχη να γνωρίσουν. Όσο βέβαιος κι αν ένιωθα για τις ικανότητές μου, μετακινούμενος νότια από το Αμπερντίν το φθινόπωρο του 1986, δεν θα μπορούσα να γνωρίζω με κανέναν τρόπο ότι θα εξελισσόταν τόσο καλά.
Αμέσως μετά το αποχαιρετιστήριο παιχνίδι μου τον Μάιο του 2013, οι πρώτες σπουδαίες στιγμές γέμισαν το μυαλό μου: Η νίκη επί της Νότιγχαμ Φόρεστ τον Ιανουάριο του 1990 στον τρίτο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας, με το γκολ του Μαρκ Ρόμπινς, το οποίο άνοιξε το δρόμο για τον τελικό, την ώρα που η δουλειά μου κρεμόταν από μια κλωστή. Είχε περάσει ένας ολόκληρος μήνας χωρίς νίκη, γεγονός που ροκάνιζε την αυτοπεποίθησή μου. [...]

(από τον Πρόλογο της έκδοσης)