Τι είναι για μένα τα Χαϊκού
(συνεχίζοντας από τον 1ο Τόμο)

...Ένα μαργαριτάρι που καλλουργείται
στο κογχύλι του στοχασμού μου.
Ένας στοχασμός που ριζώνει
στα μάτια του μυαλού μου.
Στα μάτια που βλέπουν βαθύτερα
απ' το φως κι απ' το σκοτάδι.
Και ανεβαίνει στην ψυχή ο στοχασμός.
Μεταμορφώνεται σε Χάϊκού επάνω στο χαρτί.
Γίνεται χίλιες λέξεις και αναδιπλώνεται
σ' έναν επιγραμματικό υπαινιγμό
έμπλεο περισυλλογής και ήρεμης γλυκύτητας.
Απλώνεται σε ολόκληρη ζωή.
Στηλιτεύει δεκάδες ενοχές και ένοχες λειτουργίες,
φαύλες κι αθέμιτες και μάταιες αναδιφήσεις,
Αγκαλιάζει εκατοντάδες εμπειρίες.
Γεννιέται από χίλιες εικόνες.
Γεννάει χίλιες λέξεις
κι έπειτα...

μαζεύεται σ' ένα μικρό κουβάρι 17 συλλαβών,
καθρεφτίζοντας τον κόσμο μας.

Ένα μικρό κουβάρι που ξετυλίγει
τις καθημερινές γλυκόπικρες στιγμές
και αισθήσεις μας
και ξετυλίγεται
γρήγορα και ατέλειωτα
με μια ματιά και χίλια βλέμματα,
πλέκοντας το λόγο με τη σκέψη,
και με την αλγηδόνα της ψυχής
και της καρδιάς τη γηθοσύνη.


Βρήκα τη λαλιά
λαξεύοντας την ψυχή
στο λακωνίζειν

Σφαγιάσαμε
το χαμόγελο παιδιών.
Αύριο θανή.

Θαμπωθήκαμε
από τις λάμψεις φωτιάς.
Ήτανε λάβα.

Αποκλείστηκες
στης ψυχής μου το μυχό.
Σαν καρχαρίας.

Ουτοπικίζω;
Πλάθω κόσμο ωραίο
Έτσι μ' αρέσει.