Ο Σταύρος Σταυρόπουλος γεννήθηκε στο Μοσχάτο το 1962. Σπούδασε στο Παρίσι κοινωνιολογία και στην Αθήνα δημοσιογραφία, εγκαταλείποντας και τα δυο στη μέση χωρίς να πάρει πτυχίο. Κυκλοφορεί το πρώτο του βιβλίο "Διαμελίζομαι" το 1983 (εκδ. Βασδέκης, β΄εκδ. 1990 ) και μετά για πολλά χρόνια τα ίχνη του χάνονται μυστηριωδώς από τον εκδοτικό χώρο. Την άνοιξη του 2002 επιστρέφει, υπογράφοντας την νουβέλα "Το ροκ που παίζουν τα μάτια σου" (εκδ. Απόπειρα, β΄ εκδ. 2004, όπου το νήμα της αφήγησης ξετυλίγεται παράλληλα με τον νοητό κύκλο που διαγράφει ένα βινύλιο που παίζει στη διαπασών τραγούδια της ξεχασμένης δεκαετίας του '70. Το βιβλίο θεωρήθηκε cult, "έγινε η επιτομή μιας γενιάς που διεκδίκησε πολλά και διαψεύστηκε, αλλά παραμένει ακόμα στο προσκήνιο". Το 2004 κυκλοφoρεί το ποιητικό λεύκωμα "Φως γυναίκας" (εκδ. Αστάρτη) σε συνεργασία με τον φωτογράφο Μανόλη Τσαντάκη και το φθινόπωρο του 2005 το αφήγημα "Για όσο ροκ αντέχεις ακόμα" (εκδ. Απόπειρα ), μια προσπάθεια να ειδωθεί ο μύθος του "Το ροκ που παίζουν τα μάτια σου" από άλλη οπτική γωνία. Τον Οκτώβριο του 2007 εκδίδεται η ποιητική σύνθεση "Οι άλλοι που είμαι" (εκδ. Μεταίχμιο), μια πυκνότατη φόρμα συναισθημάτων - στα όρια του ποιητικού παράδοξου - ένα μεγάλο πεζό ποίημα, σπασμένο σε πολλά σημεία, που προβάλλονται ως ολιγόλεκτοι στοχασμοί πάνω στο σκηνικό των λέξεων, θυμίζοντας σημειώσεις για την ιστορία του βλέμματος. Το 2008 κυκλοφορεί η συλλογή κειμένων "Τι γίνονται οι λέξεις όταν μεγαλώνουν" (εκδ. Ελληνικά Γράμματα), μαζί και ένα συλλεκτικό βιβλιαράκι με τον τίτλο "Unplugged" που περιλαμβάνει 5 συνεντεύξεις του, ένα ανέκδοτο κείμενο και ένα ανέκδοτο ποίημα. Τον Οκτώβριο του 2009 κυκλοφορεί η ποιητική συλλογή "Δύο μέρη σιωπή, ένα μέρος λέξεις" (εκδ. Μεταίχμιο) και τον Μάρτιο του 2010, από τις εκδόσεις Απόπειρα, το "μυθιστόρημα" "Ο έρωτας θα μας κάνει κομμάτια", που θα επηρεάσει πολύ την μελλοντική εξέλιξη του είδους, ανατρέποντας τα δεδομένα του Κανόνα. Τον Απρίλιο του 2011 ανεβαίνει στο Θέατρο Altera Pars, από την μουσικοχοροθεατρική κολλεκτίβα IlluminArti , σε σκηνοθεσία της ομάδας και της Μαρίας Χρονιάρη, σε τέσσερις sold out παραστάσεις, η θεατρική εκδοχή του βιβλίου του "Το ροκ που παίζουν τα μάτια σου". Τον Ιούνιο του 2011 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οξύ το "Πιο νύχτα δεν γίνεται", βιβλίο οριακό για τον συγγραφέα που εγκαινιάζει την λεγόμενη "κοσμική τετραλογία". Σε ανοιχτή επικοινωνία με το "Πιο νύχτα", βρίσκεται και o δύσβατος, ποιητικός λόγος του "Μετά" που ακολουθεί τον Νοέμβριο του 2012 από τις εκδόσεις Απόπειρα. Το 2013 συνεργάζεται για πρώτη φορά με τις εκδόσεις Σμίλη, από τις οποίες κυκλοφορούν δύο ακόμα βιβλία που ολοκληρώνουν την τετραλογία που ξεκίνησε με το "Πιο νύχτα δεν γίνεται": To μυθιστόρημα "Καπνισμένο Κόκκινο" το 2013, όπου συντελείται μια επαναδημιουργία του κόσμου, μετά την καταστροφή που συμβαίνει στο "Μετά", με τον αφηγητή μοναδικό μάρτυρα απογραφής του είδους και η ποιητική συλλογή "Ολομόναχοι Μαζί" το 2014, όπου ολοκληρώνεται η τετραλογία με τριάντα μακροσκελή, αφηγηματικά ποιήματα, επιστολικής διάθεσης, που συνθέτουν μαζί με τα τρία βιβλία που προηγήθηκαν, μια ενιαία και αδιαίρετη σάρκα, υστερογραφώντας σ’ έναν μεγάλο και δύσβατο κύκλο. Πριν εκπνεύσει το 2014 κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Σμίλη, ένα συλλεκτικό και εκτός εμπορίου μονόφυλλο με τον τίτλο "Ανθεκτικό Μαύρο". Τον Φεβρουάριο του 2015 κάνει πρεμιέρα στο Θέατρο Διόνυσος στην Κύπρο, η παράσταση "Αυτόχειρας" που βασίζεται στο βιβλίο του "Καπνισμένο Κόκκινο", σε σκηνική σύνθεση της Βάσιας Βασιλείου. Τον Απρίλιο του 2015 κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Γαβριηλίδης η ποιητική συλλογή "Ο άνθρωπος έσπασε" με ποιήματα που αποτελούν ένα πολυαναμενόμενο και αυτονόητο ιδεολογικό μνημόσυνο του βασικού στάτους στο οποίο στηρίχτηκε όλη η τετραλογία. Το νεκρό σώμα της γυναίκας που ήταν ο κόσμος - κοινού προσώπου και των τεσσάρων βιβλίων - υπάρχει εδώ περισσότερο ως αποτύπωση μιας ιστορικής αλληγορίας, αλλά και ως μια πασίδηλη ομολογία ήττας, σηματοδοτώντας την επιστροφή στην εκλογίκευση. Τον Ιούνιο του 2015, εκδίδονται οι υγρές σημειώσεις του "Κατά τον δαίμονα εαυτού" (Σμίλη), ένα μεγάλο ψηφιδωτό από φράσεις και νύξεις, με την μορφή του ανορθόδοξου αφορισμού και τον Νοέμβριο του 2015 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βιβλιόραμα το "Ασκήσεις Ύφους", με έξι ποιήματα, γραμμένα από κοινού με την Μαρία Χρονιάρη.Έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με την εφημερίδα ΜΕΤΡΟ, διατηρώντας την στήλη της κριτικής του βιβλίου για πολλά χρόνια (Οδός βιβλίου) και με την εφημερίδα Ελευθεροτυπία, επίσης για πολλά χρόνια, όπου, εκτός των άλλων διατηρούσε και την μόνιμη στήλη "Νύχτα είναι θα περάσει" στο ένθετο "Βιβλιοθήκη".