Προσωπικες αφηγησεις - Μαρτυριες

Εγώ η Ελένη...εσύ? Δικός μου άνθρωπος? Πότε υπήρξες? Δεν θυμάμαι πόσες φορές έχουμε χωρίσει. Θυμάμαι...

Τους έβλεπα συγκινημένη από το παράθυρο του γραφείου μου. Παιδιά, που μόλις ανοίγουν τα φτερά τους γ...

Δεν ήταν δειλός γιατί είχε συναίσθηση της δειλίας του. [...]Τέλος βγήκε παράνομος στα εύθυμα χρόνια ...

Ο πυρήνας του βιβλίου, είναι και ο τίτλος του βιβλίου.Το παν στη ζωή είναι το ΠΑΝ. Τα πάντα στη ζωή ...

"Αέρα σ’ μαναχόν κανείται"...η αύρα σου και μόνο μου είναι αρκετή... Κατάθεση ψυχής και καρδιάς. Ο σ...

Τα χρόνια που έζησα στο Μεγάλο Δέρειο, αλλά και τα δύο επόμενα μετά την αποχώρησή μου από την Θράκη,...

Είναι δύσκολο να γράφεις πράγματα για τον εαυτό σου, όταν μάλιστα το κάνεις για πρώτη φορά και αποφα...

Η Σουάντ είναι δεκαεφτά χρόνων, είναι ερωτευμένη. Στο χωριό της, όπως και σε πολλά άλλα, ο έρωτας πρ...

Όταν η Ναζίμα έγινε εννιά χρονών, ο πατέρας της την πήρε από τη Γερμανία και την οδήγησε στην πατρίδ...

Μια κατάθεση ψυχής από έναν λαϊκό φιλόσοφο, από έναν μουσικό του δρόμου που όμως οι απλοί άνθρωποι μ...

Αποτελεί τιμή και ευθύνη για μένα να είμαι παιδί ενός πολεμιστή πατέρα και μιας τιμημένης μάνας ως τ...

Ήταν δροσερό εκείνο το Αυγουστιάτικο ξημέρωμα, το βράδυ έβρεξε άκουγα τις στάλες της βροχής στα κερα...