Η καλλιτεχνική δημιουργία του Γιώργου Ζογγολόπουλου, ενός από τους σημαντικότερους, χωρίς υπερβολή, Νεοέλληνες γλυπτές δεν είναι πολύ γνωστή. Ο ίδιος, εξάλλου, δεν επιδίωκε να προβάλλει τα έργα του, παραμένοντας μακριά από την τύρβη της κοσμικότητας. Έτσι, μια συστηματική προσέγγιση της περίπτωσης του συνιστούσε ζητούμενο, καθώς τον μετακινεί εκτός του στενού κύκλου συλλεκτών και μελετητών της νεοελληνικής τέχνης.

Την ανάγκη ευρύτερης γνωριμίας με τον άνθρωπο Γιώργο Ζογγολόπουλο και τα έργα του επιχειρεί λοιπόν να καλύψει το βιβλίο αυτό. Στις σελίδες του καταβάλλεται προσπάθεια να παρουσιαστεί ο καλλιτέχνης στη γλυπτική, στις συνθέσεις, στα σχέδια και στη ζωγραφική του. Το κείμενο, σε συνδυασμό με τις προσεγμένες αναπαραγωγές των έργων, εξετάζει την πορεία του ευρηματικού και πάντοτε ευφάνταστου εικαστικού δημιουργού, ο οποίος δεν δίσταζε να προχωρεί με βήματα τολμηρά και ρηξικέλευθα. Έμφαση δίνεται στα άγνωστα έργα του, τα οποία φιλοτέχνησε παλιότερα, πριν περάσει στα τυπικά, αναγνωρίσιμα δείγματα της καλλιτεχνικής δημιουργίας του: πρόκειται για ταφικά μνημεία, ηρώα πεσόντων και εκκλησιαστικά γλυπτά, που ξαφνιάζουν όποιον γνωρίζει τον Γιώργο Ζογγολόπουλο από τα μεταγενέστερα έργα του -τους φακούς, τις ομπρέλες και τα υδροκινητικά. Η ανάδειξη των συγκεκριμένων έργων απαντά και στο ακανθώδες, κρίσιμο κατ' εξοχήν για την τέχνη της γλυπτικής, ζήτημα του δυϊσμού (εκτελεστική παραγγελία/ελεύθερη έμπνευση). Το βιβλίο ολοκληρώνεται με ένα χρονολόγιο των κυριότερων σταθμών της ζωής και της καλλιτεχνικής δημιουργίας του Γιώργου Ζογγολόπουλου.