Η ανεργία και η φτώχεια αυξάνουν σ' όλον τον Κόσμο χωρίς ορατό τέλος με συνέπειες που ακόμη δεν έχουν φανεί σε όλη τους την έκταση. Ένας στους τρεις ανθρώπους στη Γη ζει σε συνθήκες φτώχειας, ενώ μεγάλο μέρος του πληθυσμού ζει κάτω από απάνθρωπες συνθήκες καταπίεσης και εξαθλίωσης. Όμως οι φυσικοί πόροι της Γης μαζί με τις μηχανές επαρκούν για να συντηρήσουν όλον τον πληθυσμό. Στις πλούσιες χώρες η ανεργία αυξάνει, ενώ τα κράτη είναι υπερχρεωμένα και αναγκάζονται να περιορίζουν τις κοινωνικές παροχές και να αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης με συνέπεια νέα αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας.

Στο βιβλίο αυτό επισημαίνεται ότι το οικονομικό πρόβλημα δεν οφείλεται σε φυσικά εμπόδια, αλλά σε κακή διαχείρηση των πόρων και των μηχανών και προτείνεται ένα άλλο οικονομικό σύστημα όπου οι μηχανές θα δουλεύουν αντί για τους ανθρώπους και θα δίδουν τους πόρους στο κράτος για να επιτελεί τον κοινωνικό ρόλο του. Το σύστημα αυτό μοιάζει με την Ουτοπία, είναι όμως πραγματοποιήσιμο εάν συγκροτηθεί με δημοκρατικές διαδικασίες και προσεκτικά βήματα. Ονομάσθηκε αμάλθεια (από το μυθολογικό Κέρας της Αμάλθειας, το σύμβολο της αφθονίας) επειδή ο πλούτος από τη Φύση μπορεί σήμερα να μετατρέπεται σε χρήσιμα αγαθά και υπηρεσίες από τις μηχανές με λίγο χρόνο εργασίας για όλους και να εξαλείψει την ανεργία και τη φτώχεια.

Οι προτάσεις που παρουσιάζονται μπορούν ίσως να συμβάλλουν στη συζήτηση για την ιδανική (ή μήπως ιδεατή;) κοινωνία του 21ου αιώνα.