άχθος της απόγνωσης· φέρει το άρωμα της σήψης.
ρέπουν προς της (αυτο)καταστροφή τα 15 ακραία στιχουργήματα του βιβλίου.
ωρύονται / δεν ωραιοποιούν
μαστιγώνουν τη ματαιοδοξία
αποκαλύπτουν τη μικρότητά μας.

Τους παροξυσμικούς εφιάλτες όλων μας, ναι, όλων μας
Η πένα του γιάννη βραχνού βγάζει σε κοινή θέα, ακαλλώπιστους
ςαμποτάροντας μορφοκρατικά πρότυπα, φτύνει αίμα και λάσπη και ροκενρόλ πάνω στο κουφάρι των κλισέ της γραφής

σπαρταράει μεθυσμένη από Burroughs & Bukowski
ηδονίζεται με τις πλανεύτρες κιθάρες των Spacemen 3
ψάχνει το φάντασμα του Nick Cave σε νυχτερινούς αδειανούς δρόμους μεγαλούπολης
η D. Galas ξυπνάει απ' το λήθαργο και παίρνει μέρος σε αρχαίες μυσταγωγίες
ςας γνέφει με τα ματωμένα της δάχτυλα, σας προσκαλεί στο άρωμα της σήψης.