Το είδος των ποιημάτων της παρούσας συλλογής, δημιούργημα των τελευταίων αιώνων, μιμείται και περιγράφει το όνειρο και το υποσυνείδητο του ανθρώπου, κινείται εκτός του χώρου της λογικής και του νοήματος και ουδεμία σχέση ή ομοιότητα έχει με το είδος της ποίησης, που έχει λογική και νόημα και που ο απλός κόσμος θεωρεί ως ποίηση. Γι' αυτό και την προσδιορίζω ως ποίηση παραλόγου, ώστε να μπορεί ο καθένας να συμπεράνει και το είδος του περιεχομένου της. Ότι θα διαβάσει ονειρικές και εκτός λογικής εικόνες, οι οποίες δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα της ζωής. Ότι είναι ένα πνευματικό παιχνίδι, που το νοηματικό του αποτέλεσμα ισούται με τη σιωπή, που ο ποιητής, η τέχνη και η ικανότητά του είναι να μην πει τίποτα λογικό και νοητό, που οποιοδήποτε νόημά του ή μήνυμά του στα ποιήματα αυτά θεωρείται λάθος και βαθμολογείται αρνητικά, ενώ το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει με την ποίηση που υπήρχε από καταβολής κόσμου και υπάρχει και σήμερα και που ο απλός κόσμος θεωρεί ως ποίηση. Γράφεται δε συνήθως σε πεζό κείμενο, ενώ μπορεί να έχει επιπλέον μέτρο και ομοιοκαταληξία. Σημειωτέον ότι στο είδος αυτό της εκτός νοήματος και λογικής ποίησης η Ελλάδα έχει τιμηθεί με τα δύο βραβεία Νόμπελ ποίησης και στην οποία δίδονται οι μεγαλύτερες διακρίσεις και στη χώρα μας, αλλά και στο εξωτερικό και κυρίως στην Ευρώπη. Ότι το είδος αυτό επιδοτείται, τρόπον τινά και στη χώρα μας και σε όλη την Ευρώπη με υψηλές διακρίσεις. Για να γίνουν, όμως, κατανοητά αυτά, τα κατ' αρχήν ακατανόητα, θα αναφέρω όσο γίνεται πιο περιληπτικά την ιστορική διαδρομή του είδους αυτού της ποίησης και τις βασικές της διαφορές από την ποίηση της λογικής και του νοήματος. Από αυτή που ο απλός κόσμος και οι μαθητές των σχολείων θεωρούν ως ποίηση...