Κατοπτρική σκέψη (η αντίληψη):
Αυτό το θέμα, που αποτελεί (και θ' αποτελέσει αν η μοίρα μας καταξιώσει ή μας χαρίσει διαύγεια) το έργο της ζωής μας! Μια γενικότερη, πολυπραγματική, πολύ-διάστατη θεώρηση του καθρέφτη!
Στην άποψή μας αυτή ήλθε αρωγός η από-κάλυψη των "κατοπτρικών νευρώνων" (mirror's neurons) στον εγκέφαλο (βλ. σχετικά στο κείμενό μας). Έτσι τώρα η "πρωτογενής", θεωρία μας αποκτά και επιστημονική βάση ή βάθος. Άλλωστε το μάτι μας (που ασχολούμεθα ως "θεράποντες" ή θεραπευτές), δεν είναι τίποτα άλλο παρά...ένας καθρέφτης. (Όπου τα οπτικά κύτταρα αποτελούν "το γυαλί" όπου αντικατοπτρίζονται των αντικειμένων και το μελάγχρουν επιθήλιο, πιο πίσω, το "υλικό" που απορροφά την ακτινοβολία οφθαλμός - καθρέφτης "το λούστρο").
Εκεί, στον αμφιβληστροειδή (την "πλάκα" της ανθρώπινης "φωτογραφικής μηχανής") καθρεφτίζονται - αντανακλώνται, όσα "πέφτουν" στο μάτι μας ή όσα δίκην "περισκοπίου υποβρυχίου" μας επιτρέπει να δούμε η κατασκευή και η λειτουργία του οφθαλμού. Αυτό ο καθρεφτισμός, με πολλούς τρόπους, κανάλια, επεξεργασίες, φθάνει στου εγκεφάλου τα κέντρα για ν' αναπαραστήσει, αναπαράγει την πραγματικότητα.
Έτσι πιστεύουμε εγκέφαλος-καθρέφτης και υποψιαζόμεθα ότι η εγκεφαλική μας λειτουργία είναι ή δρα ως κατοπτρική!
Αυτό δεν σημαίνει (ούτε ισχυριζόμεθα) ότι η υπόθεση - θεωρία μας, είναι σωστή ή τεκμηριωμένη. Απλώς μια ακόμη διερεύνηση του άγνωστου (μέσα μας ή έξω).
Φυσικά και δεχόμαστε την αναίρεση, την αμφισβήτηση, ακόμη και τη διάψευση (για να θυμηθούμε ένα φιλόσοφο που αγαπάμε, τον πρόσφατα αναχωρητή της εγκόσμιας ζωής, τον Karl Popper).
Σεπτέμβρης 2002