Οι άνθρωποι έχουν διάφορα χόμπι. Μαζεύουν γραμματόσημα, νομίσματα, ασχολούνται με τη χειροτεχνία, τις κατασκευές, τον αθλητισμό, το διάβασμα και άλλα.

Από αυτούς που διαβάζουν, άλλοι διαβάζουν εφημερίδες, άλλοι λογοτεχνία, ποίηση, αστρονομία, ζωολογία, φυτολογία, Ιστορία, εφευρέσεις. Άλλοι πάλι ασχολούνται με την τηλεόραση ή με το διαδίκτυο.

Και, ασφαλώς, δεν είναι λογικό οι μεν να κατηγορούν τους δε. Οι φυσιολογικοί άνθρωποι συμβιβάζονται με την ιδέα πως αυτό που ενδιαφέρει τους ίδιους δεν είναι υποχρεωτικό να ενδιαφέρει και όλους τους υπόλοιπους.

Το ερώτημα, βέβαια, είναι: Υπάρχουν πράγματα που θα πρέπει να ενδιαφέρουν όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως; Η ελευθερία, η αγάπη, ο έρωτας, η Τέχνη, η δημοκρατία, η δικαιοσύνη, η ανθρωπιά, η καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης, η αειφορία, η προστασία του περιβάλλοντος, είναι έννοιες που ενδιαφέρουν -θα πρέπει, τουλάχιστον, να ενδιαφέρουν- όλους τους ανθρώπους. Και σε φιλοσοφικό επίπεδο, επίσης, η προσπάθεια να απαντηθούν ερωτήματα όπως το από πού ήρθαμε, ποιος είναι ο προορισμός μας, τι είναι καλό και τι κακό.

Στα πολύ παλιά χρόνια, οι άνθρωποι έλυναν τις διαφορές τους με τη βία. Όταν όμως ο πολιτισμός κέρδισε έδαφος απευθύνθηκαν σε έναν διαιτητή, τον αρχηγό ή τον γεροντότερο της φυλής. Κατόπιν φτιάχτηκαν νόμοι και δικαστήρια. Σήμερα με την πολυπλοκότητα των κοινωνιών η Δικαιοσύνη προκειμένου να ασκήσει σωστά το έργο της αναζητά στηρίγματα και στην Επιστήμη.

Στα Μαθηματικά η Δικαιοσύνη βρίσκει έναν αποτελεσματικό βοηθό και μια έξωθεν καλή μαρτυρία.