Μέσα από ένα λόγο πότε δουλεμένο στην εντέλεια -όπου και η πιο μικρή ακόμη λεπτομέρεια του κόσμου αναδεικνύεται κάτω από το μεγεθυντικό φακό του σχολαστικού σχεδιαστή- και πότε πρόχειρο και αδρό, ο Μπρούνο Σουλτς μας οδηγεί με βήμα τελετουργικό στις γνώριμές του περιοχές της Μεγάλης Αίρεσης. Στις περιοχές αυτές όπου τα πράγματα οπισθοχωρούν στις ρίζες της ύπαρξής τους, ανασυγκροτούν το φαινόμενό τους ίσαμε το μεταφυσικό του πυρήνα, επιστρέφουν κατά κάποιον τρόπο στην πρωταρχική ιδέα.
Ο ερημίτης του Ντροχόμπυτς μας συνοδεύει στις μυθικές περιοχές της ποίησης, σε κόσμους ζοφερούς και χαρμόσυνους μαζί, πραγματικούς συγχρόνως και φανταστικούς, όπου μέσα από την απόλυτη ουσία της λέξης ξεπηδάει παντοδύναμη η φαντασμαγορία της εικόνας.