Το βιβλίο αυτό -προϊόν εικοσαετούς έρευνας του Πέτρου Βλαστού, ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες λογίους της Διασποράς που επηρέασαν σε σημαντικό βαθμό τα ελληνικά γράμματα τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα -εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1931, ως μια προσπάθεια να μελετηθεί ο πλούτος της δημοτικής γλώσσας. Έργο αναφοράς μέχρι σήμερα, μας οδηγεί στην εποχή κατά την οποία οι δημοτικιστές αναδείκνυαν τη μητρική λαλιά η οποία κινδύνευε να ξεχαστεί ύστερα από τα πολλά χρόνια κατά τα οποία είχε επισήμως περιπέσει σε αχρησία. Στον πρώτο τόμο της παρούσας έκδοσης -στην οποία έχει τηρηθεί η ορθογραφία του πρωτοτύπου, που ήταν μια πρώιμη πρόταση του μονοτονικού συστήματος- ο αναγνώστης θα βρει τα δύο πρώτα μέρη της έκδοσης του 1931: τα συνώνυμα και συγγενικά, καθώς και λέξεις σχετικά με τις τέχνες και τα σύνεργα, χωρισμένες σε ενότητες (π.χ., του σπιτιού, του μαγεριού, του χωραφιού, του μουσικού, του βιβλιοδέτη, κλπ.)