Συνωμοσιολογική σκέψη δεν σημαίνει να πιστεύει κανείς στην ύπαρξη συνωμοσιών, που άλλωστε δεν έχουν πάψει ποτέ να υπάρχουν στ' αλήθεια. Συνωμοσιολογική σκέψη είναι η τάση να βλέπει κανείς παντού συνωμοσίες και να πιστεύει ότι οι συνωμοσίες είναι το κλειδί σε όλα, ή σχεδόν όλα, όσα συμβαίνουν στον κόσμο.

Ο επιφανής Γάλλος φιλόσοφος και ιστορικός των ιδεών Πιερ-Αντρέ Ταγκιέφ αναλύει σ' αυτό το βιβλίο, με οξυδέρκεια αλλά και χιούμορ, τις θεωρίες συνωμοσίας που διαδίδονται μέσω της προφορικής παράδοσης, του ίντερνετ, του δημόσιου διαλόγου, των χολλυγουντιανών ταινιών και της λαϊκιστικής πολιτικής.

Η παγκόσμια ιστορία είναι γεμάτη με πραγματικές συνωμοσίες, που πέτυχαν τον στόχο τους ή απέτυχαν παταγωδώς. Είναι όμως επίσης γεμάτη με υποθετικές ή φανταστικές συνωμοσίες που αποδίδονται σε συγκεκριμένες μειοψηφίες ή στην εξουσία (κυβερνήσεις, μυστικές υπηρεσίες κ.ά.), συνωμοσίες που πιστεύονται ως αληθινές και βέβαιες.

Σε έναν κόσμο γεμάτο αβεβαιότητες και φόβους, ο πολλαπλασιασμός των θεωριών συνωμοσίας, καθώς και η γρήγορη διάδοσή τους σε πολύ μεγάλα στρώματα του πληθυσμού αποτελούν αξιοπρόσεκτο φαινόμενο προς έρευνα και είναι πολλαπλώς ευεργετικό για κάθε δημοκρατικό πολίτη να κατανοήσει τη λειτουργία τους. Οι θεωρίες συνωμοσίας, όσο παράλογες κι αν είναι, έχουν το πλεονέκτημα ότι "ερμηνεύουν" τα γεγονότα και παρέχουν μια απλή και συνεκτική εικόνα του κόσμου, στον οποίο τίποτε πια δεν φαίνεται τυχαίο, αλλά όλα, ακόμη και τα πιο τρομακτικά, είναι εξηγήσιμα.