Διττό είναι το σκεπτικό της παρούσας έκθεσης. Πρόκειται κατ' αρχήν -στα πλαίσια του "αιώνα της εικόνας"- για μια προσπάθεια αποκατάστασης της αποδυναμωμένης από την πληθώρα των τεχνολογικών επιτευγμάτων, αισθητικής υπόστασης της εικόνας. Αποκατάσταση που επιχειρείται με έναυσμα και γνώμονα την πολλαπλά εξακριβωμένη "δυναμική" της έκφρασης των δεκατεσσάρων ση μαντικών συγχρόνων Ελλήνων δημιουργών που συμμετέχουν. Πρόκειται για τους: Αλέξη Ακριθάκη, Περικλή Γουλάκο, Μαριλένα Ζαμπούρα, Θεόδουλο [Γρηγορίου], Μάκη Θεοφυλακτόπουλο, Βασίλη Θεοχαράκη, Τίνα Καραγεώργη, Μάγδα Λεβεντάκου, Μιχάλη Μανουσάκη, Γιάννη Μπουτέα, Τριαντάφυλλο Πατρασκίδη, Μάριο Σπηλιόπουλο, Πάνο Χαραλάμπους και Νίκο Χουλιαρά.

Κυρίως, όμως, πρόκειται για την επισήμανση στα έργα σημαινόντων εκπροσώπων δύο καίριων για τα εικαστικά δρώμενα του τόπου μας γενιών -όπως η γενιά του Β' Παγκοσμίου πολέμου και η αμέσως μεταπολεμική γενιά- εκείνων των θεμελιακών χαρακτηριστικών, που τεκμηριώνουν την ξεχωριστή προσωπικότητα της σύγχρονης τέχνης στη χώρα μας. Χαρακτηριστικά που ωρίμασαν με ένα διαφορετικό τρόπο και ρυθμό στον κάθε καλλιτέχνη, για να αντισταθούν, στη συνέχεια, σε κάθε ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση. Και αυτό, επειδή ακριβώς προϋποθέτουν την δημιουργική ανάπλαση εκείνων των ερεθισμάτων που είναι συνυφασμένα με -αυτό καθαυτό- το DΝΑ της ατμόσφαιρας της πατρίδας μας.

Ειδικότερα, προβάλλεται εδώ, η εμπέδωση και ωρίμανση εκείνων των ιδιωμάτων εκείνων που καθόρισαν τη συμμετοχή των δεκατεσσάρων καλλιτεχνών ενδεικτικά, με πρόσθετο συνδετικό κρίκο το προσωπικό ύφος και την εμμονή την οποία επέδειξαν -στην εικαστική τους πορεία- στην ιδιαίτερη στον καθένα δυναμική της έμπνευσης-έκφρασης. Δυναμική που κατοχυρώνει και θωρακίζει τη γραφή τους, αντίκρυ σε κάθε αδόκιμη επίδραση και λύση. Ειδικότερα, και οι δεκατέσσερις καλλιτέχνες, σφυγμομετρώντας τις ιδιαιτερότητες της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, παρουσιάζουν, καθώς αλληλοσυμπληρώνονται σε ύφος και έκφραση, πολλές αντιπροσωπευτικές πτυχές της σύγχρονης τέχνης στη χώρα μας. [...]

(Ντόρα Ηλιοπούλου - Ρογκάν)