Το γράψιμο λοιπόν υπήρξε πάντα μια ασχολία που στη συνείδησή μου ήταν ταυτισμένη με τη λειτουργία μου στο χώρο της τέχνης. Από την άλλη όμως μεριά θεωρούσα αυτά τα γραπτά προσωπικά και όχι για δημοσίευση. Αποτελούσαν δηλαδή ντοκουμέντα της προσπάθειάς μου για αυτογνωσία. Το γεγονός ότι έμεναν προσωπικά περιόριζε την ευθύνη μου ως προς την γραφή, αν και έκανα έντονη προσπάθεια για κυριολεξία και ακρίβεια για να καταλάβω αυτά που έγραφα όταν τα ξαναδιάβαζα. Τα πράγματα άλλαξαν όταν χρειάστηκε να δημοσιεύσω κάποια γραπτά μου. Τότε βρέθηκα αντιμέτωπος με το πρόβλημα της γραφής.

Χ.Μ.