Η οντολογία του κοινωνικού Είναι και εντός του πνεύματος αυτού η κοινωνική οντολογία στον Χέγκελ αποτελούν την ύστατη φιλοσοφική προσπάθεια του Λούκατς να αναμετρηθεί με ολέθριες ιδεολογίες και με τερατώδεις φαντασιακές οντογενέσεις του σύγχρονου φιλοσοφικού μηδενισμού. Κατ' αυτή την αναμέτρηση, το στοχαστικό του βλέμμα δεν το στρέφει μόνο προς τον έξω κόσμο των εν λόγω ιδεολογιών και οντογενέσεων προς τον πολιτικό καιροσκοπισμό ή τον ανεπιστημονικό οικονομισμό και ιστορικισμό, εμφανιζόμενο μάλιστα με μαρξιστικό μανδύα, αλλά και προς τον εσωτερικό κόσμο της συνείδησης, της αυτοσυνείδησης και του πνεύματος. Επιχειρεί έτσι να χαράξει μια αντιμεταφυσική κατεύθυνση, που συνδυάζει υλισμό και φιλοσοφικό ιδεαλισμό εντός της ιστορικής, κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας του παρόντος. Στον Χέγκελ αναζητεί την ανάλογη διαλεκτική οντολογία και προς τούτο λαμβάνει ως βάση τη θεμελιώδη αντίφαση που διέπει τόσο την οντολογική προτεραιότητα του Λόγου, όσο και την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα του παρόντος. Είναι ακριβώς αυτή η προτεραιότητα που καθιστά εφικτή μια διαλεκτικά ορθολογική ερμηνεία της πραγματικότητας και ενδυναμώνει το ενεργό στοιχείο της οντολογικής θεμελίωσης του κοινωνικού Είναι στον Χέγκελ.